پیش‌بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک‌های مقابله‌ای و تنظیم شناختی هیجان

مقدمه: در سال‌های اخیر اختلال خوردن یه‌عنوان یک اختلال روانی-اجتماعی افزایش چشمگیری داشته و این اختلال نقش مهمی در افت سلامت جسمی و روانی دارد. این پژوهش با هدف پیش‌بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بر اساس ناگویی هیجانی، سبک‌های مقابله‌ای و تنظیم شناختی هیجان انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنان 210 دانشجو (29 مرد و 181 زن) با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. همه آنها پرسشنامه‌های اختلال خوردن، ناگویی هیجانی، سبک‌های مقابله‌ای و تنظیم شناختی هیجان را تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-21 و با روش‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به‌شیوه گام‌به‌گام تحلیل شدند. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که ناگویی هیجانی (173/0=r)، سبک مقابله اجتناب‌مدار (198/0=r) و راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (465/0=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار مثبت و سبک مقابله مساله‌مدار (376/0-=r) و راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان (541/0-=r) با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری رابطه معنادار منفی داشتند. همچنین متغیرهای راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان، راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله‌مدار به‌طورمعناداری توانستند 5/45 درصد از تغییرات اختلال خوردن دانشجویان پرستاری را پیش‌بینی کنند که در این پیش‌بینی سهم راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان بیشتر از سایر متغیرها بود (05/0>p). نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از نقش و اهمیت متغیرهای راهبردهای مثبت و منفی تنظیم شناختی هیجان و سبک مقابله مساله‌مدار در پیش‌بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بود. بنابراین مشاوران و درمانگران باید به نشانه‌های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آنها برنامه‌های مناسبی برای کاهش اختلال خوردن دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا کنند.